Bello is samen met zijn mama Blossom en zijn broer Mellow hier komen wonen in 2010 nadat ze zijn gevangen in Nijmegen waar ze op straat zijn geboren. Hierdoor waren zijn geen mensen gewend en moesten eigenlijk de eerste weken in een bench gesocialiseerd worden. Maar ja, ik was eigenwijs en vond dat maar zielig dus kregen ze al vrij snel hun vrijheid in het huis. Hierdoor zijn Mellow en Bello niet zo goed gesocialiseerd, wat bijvoorbeeld dierenarts bezoeken wat lastiger maakt of medicijnen geven. Maar tot nu toe is het altijd goed gegaan. Enige wat ze missen zijn de aaitjes, maar aan liefde geen gebrek.

Bello is toen wij in Leeuwarden woonden een keer vermist geraakt. Ik had iedereen in de tuin gelaten en dat ging altijd goed, maar Bello kwam niet naar binnen. Waar hij die tien dagen heeft gezeten weet ik niet, waarschijnlijk heel dichtbij. Na tien dagen vermist te zijn geweest, meende ik hem te zien rennen ergens. Dus heb ik meteen een vangkooi geplaatst en die zelfde avond had ik hem gevangen. Sindsdien is Bello wel veel tammer geworden en laat hij zich wel aaien, wat echt een bijzonder moment was, toen hij de eerste keer naar mij toe kwam met zijn staartje omhoog en ik zijn hoofdje mocht aaien. ❤
Nu komt hij elke avond, soms ook overdag, even gedag zeggen en laat hij zich aaien.